Zondag 10 november naar Belimbing

Zondag 10 november

Om 08.00 uur gaat de wekker. We staan meteen op om te gaan zwemmen. Het is weer heerlijk in het zwembad. Het fonteintje is nu aan en de ligbedden staan keurig klaar onder een open parasol. Een waar kuuroord! Na het douchen gaan we ontbijten. Een mooie gedekte tafel staat op ons te wachten. Er is zelfs hagelslag en pindakaas. We kunnen nog kiezen uit een scrambled egg, omelet, een dubbel of enkel gebakken ei of een gekookt ei. We hebben wel wat mee-eters, want de mieren zijn er al achter dat ook hier het walhalla is. Na het eten lopen we langs het zwembad waarin een meneer aan het zwemmen is. Hij spreekt ons meteen aan. Even later blijkt dat hij de consul is van Nederland in Bali. We verblijven in de tuin van de consul. Zijn vrouw Marina is de eigenaresse van dit alles. Ook Belimbing is van hun. Vervolgens gaan ze nog een hotel bouwen op een eilandje één uur vliegen hiervandaan. Het leuke is dat hij vertelde dat zijn vrouw onderweg naar Nederland op de boot gemaakt is en daarom de naam Marina heeft gekregen. Een super aardige man die we waarschijnlijk als we terug komen weer zullen ontmoeten. We pakken vervolgens de meest belangrijke spullen in onze rugzakken zodat de koffers hier kunnen blijven staan op onze kamers, want onze laatste nacht op Bali zijn we weer hier. Om 11.00 uur komt Guus ons halen om naar Belimbing te brengen, anderhalf uur rijden hiervandaan. Onderweg zien we de Penjor, een versiering aan de kant van de weg gemaakt van palmbladeren. Eén maand geleden hebben ze de Galungan gevierd. Ik hoop dat ik het allemaal goed schrijf want ik kan het niet op internet nazoeken. Dit feest lijkt op de ramadan. Verder zien we weer heel veel tempeltjes. Als ze geen ruimte hebben in de tuin worden ze op het dak gebouwd. Het valt ons op dat de wegen ontzettend goed zijn. We kunnen nu rustig blijven zitten, zonder horten of stoten. Verder worden er veel nieuwe bruggen gebouwd op Europese wijze zelfs op hoger gelegen gebied. Hoe verder we komen hoe mooier het wordt. We komen ook langs een gebied waar heel veel dakpannen gemaakt worden. Ze liggen langs de weg te drogen. Als we in Belimbing aankomen kunnen we onze ogen niet geloven. Wat een paradijs! Het gevoel om nachten bij te boeken komt meteen in ons op. De natuur is hier wonderbaarlijk. Wat een uitzicht! Zelfs op het balkon van onze kamer. De kamer ziet er fantastisch uit met een heel mooi groot bed omringt door een klamboe. De badkamer is een balzaal! We kunnen onze ogen haast niet geloven! In het restaurant aangekomen zitten aan een tafel een gezelschap Franse toeristen. Wij gaan aan de rand zitten met uitzicht op het zwembad en de rijstvelden. We krijgen een drankje aangeboden” Guave”. in Indonesië noemen ze het Jambu. Het eten wordt super mooi opgediend en smaakt verrukkelijk. Je kunt hier ook heerlijke cocktails bestellen. Acht verschillende en Ed wil ze allemaal proberen! Eens kijken of ons dat ook lukt in de tijd dat we hier zijn! We vragen ons af of er Wi-Fi is en ja hoor! Ik ben helemaal blij want nu kunnen de verslagen weer doorgestuurd worden. Al snel merkt Leo op hij hier wel heel goed signaal heeft en dan ziet Ed dat boven onze eettafel een modem hangt! Echt lachen! Dit wordt dus onze plek! Helaas kan Leo niet meer op watsapp met de kinderen. Hij kwam er vanochtend achter dat zijn telefoon geen sms’jes meer kon versturen. In de auto op weg naar Belimbing is hij continu bezig geweest het te herstellen. De laatste mogelijkheid was de sim kaart en batterij eruit halen en terug plaatsen. Joepie, hij doet het weer, maar de watsapp moet opnieuw gedownload worden. Helaas! Na het eten lopen we naar het winkeltje. Ze hebben er hele leuke spullen. Ik denk dat het meisje niet weet wat haar overkomt, want wat er ligt is niet voldoende zodat er bij gepakt moet worden! Ik denk dat ze voor de rest van de dag wel kunnen sluiten! We gaan helemaal voldaan terug naar onze kamers en spreken af dat we elkaar zeker bij het avond eten zullen zien. We gaan lekker relaxen, want we zijn er eerlijk gezegd wel aan toe. Leo pakt zijn leesboek en ik de laptop want nog niet alle dagen zijn uitgewerkt.
We slapen nog wat en na het douchen gaan we eten in het restaurant. Fiek en Ed zitten er al. Ed heeft al genoten van de cocktails. Na het eten blijven we hangen en wordt er gelezen, verslagen geschreven en google op internet. Ook Leo en ik nemen een cocktail. Voor Leo een margarita en voor mij en Ed een Golden Dream voor het slapen gaan. Hierin zit Galliano, triple sec, melk en orange juice. Om 22.30 uur gaan we naar de kamer om te slapen. Na de cocktail zal dat zeker wel lukken! Even nog naar buiten om het concert aan geluiden vast te leggen. Twee honden zijn over en weer met elkaar aan het communiceren. Het zou mooier zijn als ze hun mondje even konden houden. Ze hebben elkaar zoveel te vertellen dat ik afhaak. Om 03.45 word ik wakker. Een tweede kans! Ik ga naar buiten om de bijzondere nachtelijke geluiden op te nemen. Wat een ervaring! Als ik weer onder de klamboe lig hoor ik een Tokeh. Twee jaar geleden hadden ze ons verteld dat wanneer een Tokeh 7x tokeh zegt het geluk brengt, iets wat sporadisch voorkomt. Als ik tel is het 7x. Helaas ben ik te laat om het op te nemen. Ik val pas weer rond 05.00 uur in slaap omdat ik aan het wachten ben op een herhaling van de Tokeh! Komt wel een andere keer!