Zaterdag 09 november vertrek naar Kuta, Bali

Zaterdag 9 november. Naar Bali

Om 08.00 uur staan we op. De koffers worden met de laatste spulletjes gevuld en om 09.30 uur gaan we naar beneden voor ons laatste ontbijt in Swiss Bellhotel Jayapura. Na het eten nog even pinnen en de laatste foto’s maken van dok 2 waar de warung van de oma van Leo gestaan moet hebben. Als we terug lopen worden we een beetje gekoeld door de regen. We halen boven onze spullen op en gaan uitchecken. Fiek en Ed hebben dit al gedaan en zitten al lekker op de bank met alle bagage naast zich te wachten. Henry komt ons 10.45 uur ophalen en zal ons naar het vliegveld brengen. Als hij binnenkomt kopieert hij eerst nog een dvd voor ons met Papoease muziek. Dan komt ook André binnen. We zouden hem eigenlijk op het vliegveld ontmoeten, maar omdat er een busje voor ons geregeld is voor de bagage, rijdt hij met ons mee. André heeft een blouse aan met op de achterkant de tekst: “Toeristeninformatie” en aan de voorkant zitten allemaal badges van stof die speciaal voor hen gemaakt zijn en laten zien dat ze zich hard maken voor de mangrovebossen en het milieu. Hij geeft ons allemaal een speld met de tekst “Papua tour guides community, kounitas pramuwisata Papua”. In het midden een gele paradijsvogel en in het groen het land Papua en de tekst “Patgom”. Ed, Fiek en wij geven de jongens nog allerlei spulletjes waaronder onze paraplu’s, de medicatie voor het weeshuis en een persoonlijk cadeautje voor ieder van hen. Dan komt Charles binnen, de vriend van André. Hij zorgt voor onze bagage die in een busje geladen wordt zonder deur. Nu maar hopen dat er onderweg geen koffer uitglijdt!! We zijn mooi op tijd op het vliegveld. Henry weet een korte route. Daarnaast is het vandaag helemaal niet druk op straat. Ook op het vliegveld is het veel rustiger dan de vorige keer. De jongens lopen met ons mee naar de incheck balie en daarna gaan we samen nog wat drinken. Henry spreekt nog een boodschap in voor Kemir. Ze lopen met ons mee tot aan de laatste security check. Dan is het tijd om afscheid te nemen en dat valt niet mee. Het is behoorlijk emotioneel. De jongens hebben ons een onvergetelijke vakantie bezorgd. We hebben er mooie vriendschappen bij gekregen. Het is een bewogen én fantastische tijd geweest op Leo’s geboorte eiland! Hij zal altijd herinnert blijven als “De man van Ifar”.
Nu is het wachten op het boarden. Ik benut de tijd om op de computer aan het dagboek te werken. Om half 3 stijgt het vliegtuig op. We verlaten Iran Jawa en vliegen in drie uur tijd naar Makassar. In het vliegtuig krijgen we warm eten. Je kunt kiezen tussen bami met vis of nasi met kip. Leo en ik gaan voor het laatste en Ed en Fiek voor de vis. Als toetje hebben we een bakje fruit. Onderweg wordt er film gekeken, geslapen en ik ga verder met het schrijven van mijn verhaal over gisteren in Tablanusu. Om half 5 landen we in Makassar. Het tijdverschil met Nederland is nu weer 7 uur. Bij de uitgang zien we al snel de naam van Ed op een papier staan. De man stelt zich voor met de naam Jacob. Het is heel apart als Indische mensen een Nederlandse naam hebben. Jacob brengt ons meteen naar de auto. Het is een Toyota Inova. Een hele mooie luxe auto met goed werkende airco. We kunnen er met z’n allen in inclusief onze koffers. Het valt meteen op dat alles hier al meer westers is. Op straat gaat het er ook allemaal rustiger aan toe. Er is geen gekrioel van scooters en er wordt niet steeds getoeterd. Voor Ed en Leo valt op dat er veel nieuwe gebouwen bij gekomen zijn sinds twee jaar geleden. In ongeveer 15 minuten zijn we bij het “Nederlands consulaat” wat te zien is aan het Nederlandse wapen op de poort die automatisch opengaat. Dit is Cempaka Bali Guest house en is dus echt gelegen in de tuin van het Nederlandse consulaat. We komen in een prachtige mooie plek terecht. Onze koffers worden naar de huisjes gebracht. Het huisje van Ed en Fiek’s heet: “De tovermolen”. Ik ben benieuwd hoe ze er morgenvroeg uit zullen komen na een nachtje in de tovermolen! Dat belooft nog wat! De jongens willen nog wat eten en een bintang scoren. Fiek en ik kunnen het zwembad niet weerstaan met de heerlijk ruikende bloemen in het water. Het is net een sprookje en al snel liggen we samen te genieten in het water van de fantastische omgeving, de sterren aan de hemel en de wassende maan. Als onze huid begint te rimpelen drogen we ons af en gaan de tuin verkennen. Ze hebben zelfs een speeltuintje voor kinderen waar ze heerlijk kunnen spelen onder de beschermende takken van de bomen. Er is ook een klein tuincentrumpje waar planten in potten op een verhoging staan. We spotten al snel een mooie orchidee! Hier kom je echt tot rust! We eten nog een Nederlandse stroopwafel en gaan daarna ieder naar ons eigen stekje. Na het douchen maak ik de rugzak klaar voor morgen want dan vertrekken we om 11 uur al naar een andere plek en we gaan ervoor dat onze bagage hier twee dagen opgeslagen kan worden omdat we de laatste dag op Bali hier ook overnachten. Nog even werken op de laptop. Als ik om 23.30 uur wil gaan slapen komt Leo binnen. Ze hebben kippenvleugeltjes gegeten met gebakken aardappelschijfjes en een grote fles bintang. Daarna zijn ze naar de winkels gelopen wat nog een aardig eindje was. Tja je kunt op verschillende manieren nat worden! Het is maar wat je kiest!